Dinsdag 16.30 uur, de Sneekweekborrel van de Friese Vloot gaat beginnen. Monique en ik plus hond met de RIB naar het eiland en daar zat al een hele club. Ook waren daar drie oud-0-jollen zeilers met hun lief. Er stond dus iets te gebeuren!
Onno ging op de tafel staan, niet om dat hij teveel gerstenat op had, maar om een verhaal te houden. Hij riep Jan, Abel en Johan naar voor, om hun toe te spreken omdat ze recent gestopt waren O-jol te zeilen, en ook om hun iets te overhandigen. Iemand riep spontaan dat Gerard Op de Weegh ook was gestopt en Gerard ging gelijk bij de Friese vlootleden zitten. Knap sterk bankje moet ik zeggen! Ze kregen ze een hele mooie attentie.
Gelijk daarna kwam Siep bij me staan. “Sorry Theo, het voor Friese vlootleden.” “Ja Siep, dat had ik al begrepen, geen probleem. Als iemand voor alle oud-O-jolzeilers iets wil doen, is dat aan het bestuur.” Klaar, dacht ik.
Kort daarop klom Onno weer op dezelfde tafel en moest ik naar voren komen. Ik kreeg hetzelfde verhaal te horen en de vraag waarom ik 40 jaar O-jol heb gevaren. Een kortstondige bevlieging, zeg ik altijd. Sport, gezelligheid, partners, dat is de klasse.
Op dat bankje zat ik tussen twee leuke dames, bleken de Kiss Missen te zijn. Hoe goed kun je het hebben. Je kon duidelijk merken, ze zoenden met ervaring. Maar ze waren ook erg ondeugend. Ze hadden gezien, dat er niet veel witte wijn meer was en hadden vast een volle fles onder het bankje gezet. Gelukkig dronk ik hetzelfde, dus ik was de dames erg dankbaar.
Toen Onno’s klaar was en ik opstond, stond Thies ineens voor me. ”Theo, er zit lipstick op je wangen. Zo kan je niet naar Monique toe!” “Thies, blijf eraf, het kan nog jaren duren voor dit weer gebeurt.” Helaas heeft hij het toch weggehaald.
Vloot Friesland bedankt, het was een heel gezellige borrel en een leuke week.
Theo
