Vorig jaar was de titel van het Kralingen verslag: De Gouwe Ouwe 2024 werd gewonnen door een gouwe ouwe..... Dit jaar was het dus niet Jan Willem maar was Bart VDH die de 42 jarige klassieker in Rotterdam op zijn conto bracht. De JVDH die daarmee zijn tweede ranglijstwedstrijd van 2025 won en wel heel sterk van start is gegaan in zijn eerste volle jaar in de Olympiajol. Die jonge vader is goed bezig! De oude opa zag tevreden toe.
Was het gemakkelijk voor Bart? Nou dat zeker niet want op Kralingen is nooit iets gemakkelijk. En de NED 8 stond na vier startjes nog voor en bij de laatste start nog op één punt. Moest dus 2 plekjes finishen vóór de geleende Kijkdoos van Herman van Eijk, die ook weer rondvoer, al rondtoetert, in zijn Raphsody. Maar, om in dit verslag de spanning er direct maar uit te halen: de 8 ging te vroeg aan bij de start en kreeg een DSQ. Finishte wel als tweede (voor de vierde keer achter de JVDH) maar dat was dus ook niet genoeg geweest.
Zaterdagochtend was er flutwind. En op Kralingen is dat een echte ramp! Het kost sowieso al vijf jaar meedoen voordat je echt van de Gouwe Ouwe kunt genieten. Want bij zon verwarmt de stad en verarmt de wind. We genoten dus, soms volledig stilliggend, van die mooie voorjaarsdag maar voor de wedstrijd was het killing. Dat je uberhaupt moest starten vroeg het veld zich al af! Maar: op Kralingen zijn Olympische kampioen gekweekt, te beginnen met onze eigen Daan, dus daar is het RC niet van suiker. En wordt van het veld hetzelfde verwacht want ‘je mot het maar doen met wat je niet hep’.
De wedstrijdleider kwam trouwens wel van een andere plas en moest duidelijk zich even inwerken in bijzondere aspecten van dit feestweekend. Bijzonder was al de band van Jan Krom die over de hele plas mee te genieten was. En onze Good Old Jan stond dus al blazende en zingende naar de Olympiajollen te zwaaien. Maar er is er altijd nog méér bijzonders te beleven.
Neem bijvoorbeeld de start, die ligt, net als de finish, gewoon altijd op dezelfde plek, en wel vlak voor het terras. Publieksstart, publieksfinish. Dus starten naar die eerste ton is nooit in de wind en dus altijd ‘interessant’ voor de kijkers. Maar dus ook voor deze verse wedstrijdleider want die had een keurige, in de windse, lijn uitgelegd bij de eerste start. Waarbij alle Regenbogen netjes starten aan de goede windkant van de lijn. Op ééntje na, die koos de PIN en voer daarmee wel 80 meter minder afstand en keek hoofdschuddend achterom bij de eerste ton. De Pampussen, de eerste dag nog voor de Olympiajollen gestart maar op de zondag keurig op hun toepasselijke plek: achter ons want te sloom, ondergingen hetzelfde lot.
Maar toen het grootste startveld, we waren met zestien bootjes, vertrok was die les reeds geleerd. Immers, bij een bezeilbaar eerste rak moet de lijn dwars op de eerste ton liggen, en niet recht op de wind. Enfin, het kon uw scribent die graag de Gouwe Ouwe eens won (want het enige nog ontbrekende ranglijst weekend) niet deren: hij tufte al drijvende en draaiende voor het veld uit. Op de finish schoot de Baldeney en Kralingen one liner wel weer even door zijn hoofd: ‘de winst is pas binnen bij de toeter’. Want het hele veld dreef vlak voor de lijn, als een voordewinds front, bijna tot op zijn spiegel. Totdat ook zij weer 5 minuten mochten genieten van die enorm windstilte zo vlak voor het finish schip. Het beste kun je er maar van genieten want anders blijf je mopperen……
Ook de beide andere zaterdag potjes lag de Palatino (1,2,2) meestentijds voorop. En dat met 100 plus kilo zonder wind dus dat zegt niet zoveel in een Olympiajol. Maar altijd weer kwam die JVDH (7,1,1) tikjes uitdelend door het veld, zakte nooit naar achter en drukte zijn Kijkdoos net voor Bosch door de finish. Knap gevaren want op Kralingen de juiste keuzes maken is echt niet 25 keer achter elkaar geluk hebben. Bart deed dus niet aan toeval. Gewoon degelijk en goed gevaren.
En perfect laten zien aan die ietwat houterige, minder acrobatische mannen hoe ze het vroeger, wellicht, wel deden. Want de boothandeling van Bart is soepel en doeltreffend, hij pakt iedere keer iets meer snelheid mee bij manoeuvres dan de wat oudere garde. Als pijnlijke herinneringen aan de eigen jongere jaren….
Enfin, ook in de rest van het veld werd er fel gestreden, al stilliggend en drijvend. Want de wind werkte niet mee maar de entourage was weer geweldig. Heerlijk zon en temperatuur, goede organisatie op het water en het terras. En dus ook het bieren en beppen achteraf. De zaterdag was, met wat windgemopper, een heerlijke dag! Vooral Jeroen Mickers genoot ervan: die liet met een tweede en derde plek zien meer dan uitstekend te kunnen strijden met dit soort omstandigheden. Benutte zijn kansjes en zakte niet weg wanneer het even tegen zat. Knap werk!
De rest was wisselvalliger hoewel de 4,4,4 van Cor Visser (de Valken kwamen niet aan de start) bepaald stabiel te noemen is. Hij kan het nog in de Olympiajol! Er waren nog drie zuiderlingen, al reclame makend voor de ONK Sprint, Maurice Schonk, Wim Wal en Joep Brink. Vloot Spiegel (Arno en Fred), Vloot Beulaker (Wim Wobbes) en Effe Wat Anders Lalleman waren er ook naast de andere mannen van Vloot Rotterdam: Michiel, Harm, John We hadden ook een nieuwkomer, Paul Veraart in de NED 703: hij vond het zelf ook een heerlijk debuut.
Toen de koude zondag in. Want die was echt een heel stuk koeler maar daarmee verdween wel de opwarming uit het Rotterdamse en werd de wind dus wat stabieler. Nou ja, voor Kralingen dan. De eerste start op dat vroege tijdstip van 10 uur ging naar Michiel in de NED 516! Netjes binnengetikt voor Wim van der Wal! Eigenlijk lag de JVDH op twee maar ja: de laatste ton geeft geluid wanneer je hem aantikt! Hij draaide keurig maar verloor wel een plekje.
Gelijk daarna de tweede start. Daar was weer een strijd tussen de NED 562 en de 8 en wederom ging die nipt naar Bart. Om gek van te worden? Nee, dat niet, de verschillen zijn klein en wanneer je eigen foutjes maar herkent dan zie je ook de kansen.
Maar toen, na de lunch met Jan Krom, de laatste start. De scribent moest goed varen om nog kans te maken. De lijn lag weer eens haaks op de wind dus het best ging je over stuurboord weg. En bij het aangaan op 8 seconden dacht hij nog; 7 seconden waren beter geweest! Want zijn start was perfect voor de beoogde eerste plek bij de eerste ton. Maar bleek net iets te scherp. Hij wist het zelf ook wel maar kon eigenlijk alleen nog maar winnen.
Dit alles negerende deed de JVDH wederom zijn eigen ding en haalde ook de NED 8 weer bij. Dus valse start of niet: de winst ging volledig door zijn eigen merites naar Bart van den Hondel (3,1,1 op de zondag). Knap hoor: je eerste twee ranglijstseries zo duidelijk winnen in een nieuwe boot. Hij gaan nu als titelfavoriet naar het ONK Sprint, die druk ligt echt wel op zijn schouders!
Uiteindelijk knokte de OVDH zich naar de derde podiumplek op het water waar hij ontelbare uurtjes in de vierzeventig heeft gemaakt in voorbereiding van de Spelen van 1980. Zelf niet spectaculair gevaren, wel wederom trots op zijn DNA. Vóór Michiel Eijsink en Maurice Schonk; beiden knokten voor wat ze waard waren. Maar soms lukt het er net even beter dan anders.
Enfin: het was heerlijke Gouwe Ouwe! Iets minder deelnemers dan het verdiende. Want de angst voor duur parkeren bleek ongegrond! De organisatie had een sublieme parkeer afspraak met de gemeente Rotterdam; de hele straat afzetten en iedere deelnemer een gratis vergunning! Echt klasse! Ook van de gemeente, die goed door heeft dat dit soort parkeerbeleid anders prachtige en klassieke evenementen de nek om draait. Hulde dus.
Nu op naar het Bourgondische tweetal! Schrijf U in! Het worden schitterende weekenden met een, onofficiële, Vlaamse, titel en een echt Nederlands Kampioenschap Sprint titel op Den Bosch. We start met hele kleine groepen op dat kleine watertje dus dat gaat echt helemaal lukken! Onze Zuiderlingen, van voor en over de grens, gaan ons weer hartelijk ontvangen!
