Onno wint de IDM 2025 op Steinhude

De aanloop was turbulent maar het Open Duits Kampioenschap werd wat het moest zijn: harde strijd met felle gevechten op het water en onze kenmerkende goede internationale banden aan de eettafel en de biertent.

Die aanloop ga ik hier niet helemaal uitdiepen maar het kwam er op neer dat, ter elfder ure, de DSV meende de meetbrieven van onze Duitse MK II vrienden maar ook de Nederlandse inschrijvers voor de IDM ongeldig te moeten verklaren. Anders dan was afgesproken. Varen was dus voor niet iedereen mogelijk. Acht tot tien Nederlanders reisden maar niet af. Veel meer Duitse zeilers hadden al eerder, uit principiele keuze of uit noodzaak, zich niet op de inschrijflijst laten zetten.

Erg jammer maar toch was er een aardig startveld van 42 boten overgebleven. En Onno Yntema liet, op deze eerste dag, even geen misverstand wie hier op pole positie wilde staan. De eerste dag was de wind stevig tot erg hard. Soms werd het echt overleven. Kai Mölders bewees zijn wind capaciteiten door de eerste pot ver voor het veld op de finish af te stuiven. Maar wel 10 meter voor de finish naar loef te kapseizen. Dat werd een vroeg Sinterklaas cadeau, maar Onno pakte hem wel zelf uit.

Onno’s tweede pot was weer uitstekend, nu voor een Kai maar wél onder zeil. En de derde wedstrijd scoorde hij een tweetje achter Martin Lehner. Martin voer in een geleende maar aangepaste MK II en moest even de trimlijntjes vinden. Maar stond wel op de eerste dag met Onno binnen zijn bereik. De schrijvers dezes (ook zijn MK II is hermeten) ontsnapte aan alle aandacht: hij voer 3,2,3 maar die twee verviel door de voortdurende U-vlag en zijn onbewaakt uitstapje ergens binnen die minuut.

Het was een goede eerste dag! Goede startlijnen, wedstrijd lengte en actief gesleep met boeien. Wedstrijdleider Heiner Forstmann deed dat goed. Toen de avond in, met als enige domper de harde, onverzoenlijke openingsrede namens de IOU GER. Enfin, we waren de verrassing al voorbij... En de rest van de avond was weer top. Het is opvallend hoe goed de Duitse, Oostenrijkse en Nederlandse zeilers echte zeilmaten blijken: goede humor, biergelag en discussie. Zo als het moet.

De wind op de tweede ochtend zag er beroerd uit. Maar we gingen…. Nou: dat werd knokken! Veel mensen met schade al of niet over de finish gekomen. Want er lagen nogal wat rompjes de witte onderkant te demonstreren. Maarten Versluis liet zien dat de PD racer van Onno niet als enige hard gaat bij wind. Hij voer soeverein en met grote glimlach, voor Kai over de streep. Mooi!

Maar beter nog was het besluit van de wedstrijdleider: even terug naar de wal om te zien of die wind wat gaat dimmen. En dat duurde nogal dus we waren koud toen we het water weer op ‘moesten’.  Maar wel met alle schade gerepareerd. En d ie tegenzin verdween snel: want wat werden het prachtige potten met 3 Bft, onder een open hemel met avondzon. Dat zijn de momenten om te genieten van een mooi veld met een grote titel op het spel. Zo dacht dus ook de NED 8: hij propte er een eentje en een drietje in. En, ondanks die ene Dsq doet hij ineens helemal weer mee. Martin Lehner werd 2 en 4 en Onno 5 en 6. Alexander Kulik won voor Kai die laatste pot. Het beloofde een laatste spannende dag te worden!

En die begon onder het toeziend oog van bezoekers zoals Herman en Ank van Eijk. Er waren ook veel, oudere, Duitse zeilers die ook dit IDM kwamen bekijken. Leuk te zien dat zo’n O-jolle in je bloed gaat zitten. Maar het bezoek van Herman liet zien dat hij iedereen open aan kijkt. En het werd gewaardeerd én was een extra stimulans voor Thies en Martin om hun strijd met Onno op te voeren. Want duidelijk is dat de, bij Herman aangepaste, MK II’s onveranderd goed lopen. Natuurlijk omdat er goed in wordt gevaren maar ook omdat de noodzakelijke aanpassing geen enkel, en indien wel, dan positief, snelheidsimpact heeft. Er waren ook in Duitsland twee aangepaste MK II’s, en die waren wel erg grondig onder handen genomen, maar konden, nog, niet dezelfde conclusie trekken.

Die laatste dag was dus, en zo hoort het ook, de bepalende. Thies stond zes punten op Onno achter en vier op Martin. Het werd een strijd van man tegen man. Onno had nog geen aftrekker, Martin (neerhaler breuk) en Thies (Dsq) dus wel. En weg waren: weer werd de ‘banaan op links’ verkend. Maar die laatste dag was gewoon een vaste 3 Bft en de normale voordelen op links waren minder betrouwbaar. Het was een heel lang kruisrak, en bleek toch een snelheidsrace over links. De NED 8 tikte gestaag metertje voor metertje het veld op afstand. Won en was volledig terug in de kampioensstrijd. Onno bijgehaald en drie punten achter Martin (die tweede werd).

Wij waren ons alle drie bewust van het onderlinge verschil in die laatste pot. Onno moest aanvallen en Martin mocht maar 3 punten verliezen. Weer ging het over links en Onno besloot nu agressief bij de PIN te starten.  Risico was nodig maar die pakte niet goed uit. Martin startte, in de slagschaduw van Thies, midden in. Maar de wind kromp en kromp. De mannen over rechts zaten tot hun eigen verbazing goed en, ergo, die over links dus slecht. Neem zeilvriend Udo Hageman: hij voer excellent en finishte (zie de foto) zelfs voor Onno. Ondanks dat de NED 31 goed had opgehaald was dit onvoldoende voor de middenplek op het podium.

En tussen Martin en Thies was het helemaal bal. Drie punten winnen op je schaduw is al heel lastig en dan ook nog tegelijk jezelf uit het middenveld naar voren werken. Wat schijnklappen, om de AUT 127 in de vuile wind van anderen te krijgen, resulteerde in iets meer afstand en dus een nagelbijtend, voor de windse rak. Jahhhh! Er kwamen, ondanks verwoede pogingen van Martin toch vier punten met de, naar de derde plek opgerukte, NED 8. Frank Hänsgen won die laatste pot en bewees dat hij terecht dé man van het Duitse voorseizoen was. Hij finishte voor Martin Pirner.

Op het thuisrak werd Thies gefeliciteerd vanuit terugvarende boten: nipt op winst maar met een stabiele serie (gefinisht 1,1,2,3,3,3,3). Herman van Eijk blij gemaakt: die MK II blijft zeker een goed schip! Nog even cool spelen, immers: winnen doe je wanneer de uitslag vast staat. En op de wal bleken de gezichten van de wedstrijdleiding somber. Oeps, de een na laatste start was óók vals (zie video). En: Martin (anders 1,2,2,4,5,5,7) die reageerde op de aangaande NED 8 was óók te vroeg!!! Het lot viel terug naar de lijstaanvoerder van de eerste twee dagen! Thies rende naar Onno (1,1,2,3,5,6,6) om het hem persoonlijk te kunnen vertellen: een reprise van de EURO 2020 op de Braassemermeer waar zich een identiek scenario afspeelde.

Want Onno had natuurlijk goed en stabiel gevaren. Hij kan dat en die PD racer doet het! Sterker nog: dat bewees het podium. Want op twee, en beste Duitser stond Kai Mölders (2,2,2,4,7,11,11) ruim voor Maarten Versluis (1,3,6,6,11,14,19) in die andere PD Racer. Maarten won de kluts van de andere mannen vlak achter het podium. Verdiend want hij ging hard, zeker met wind. Onno is nu, na Stefan de Vries, Jan ten Hoeve en Thies Bosch de vierde Nederlander die alle drie grote titels heeft gewonnen. Alleen de Vlaamse wimpel ontbreekt op zijn Palmares.

De Friese vlag werd dus ingezet tijdens de prijsuitreiking! Mooi te zien dat ook alle ‘Hollanders’, lezend vanaf de mobiel, luidkeel het ‘Frysk bloed tsjoch op’ mee gilden. Het was sowieso gezellig maar de tiende oranje winst in elf jaar, na jaren van Duitse dominatie in Nederland, was toch opvallend. Nadenkend hierover, want groot zijn de verschillen niet maar: onze Nederlandse competitie is hard en breed. Wij strijden vaker op hetzelfde water, met de geslepen messen in elkaars dek, dan mogelijk is in dat grote Duitsland. Immers, daar móet je dan meer regionaal varen. Dat maakt toch een verschil. Maar zeker is ook dat dit jaar veel goede Duitsers zeilers niet aan de start konden of wilden verschijnen. En dat is jammer en moet snel veranderen.

Onze Nederlandse IOU voorzitter was daar maar druk mee; actief, zichtbaar en ondersteunend. En tactisch de discussie zoekend. Waar kunnen we nog wat meer en betere afspraken maken. Het is nodig. Elkaar vinden, naar elkaar luisteren, alles bijeen houden. Want de leden van de IOU zijn mensen, zeilmaten. Het zijn niet onze boten die het lidmaatschapgeld betalen maar wij, de zeilers! Trouwens, ook Siep’s PD bootje had de Groove goed te pakken, net als de stuurman ervan: tot diep in de nacht op de dansvloer.

Enfin: het was een goede IDM. Uitstekend gehost door onze Steinhuder gastheren en gastvrouwen. Goed op het water, goed op de wal. De sfeer was uitstekend, het zeilplezier is er. Dát moeten we zien, en niet die andere zaken. Immers: voor de geborduurde handdoek hoeven we het niet te doen. We doen het voor én met elkaar…..

Zie hieronder de foto’s van de zaterdag en link naar de M2S (https://www.manage2sail.com/de-DE/event/033d336f-9f03-447c-a11f-877ac4447d63#!/results?classId=091c8faa-fddf-410f-917e-0ceac81d0b15) uitslagen. Deze foto link verloopt op 15 oktober dus download op tijd. Mocht er meer komen: kijk dan naar de updates....