VURRUKKULUK ONK Sprint op de Spiegelplas!

Het leven is VURRUKKULUK.. Zo beschreef, rond de geboortejaren van de ONK Sprint deelnemers, Remco Campert een dag uit het leven van verschillende mensen die min of meer met elkaar te maken hebben.

En het had ook het motto kunnen zijn van dit Open Nederlands Kampioenschap Sprint / Zilveren Spiegel 2023. Want het was VURRUKKULUK! Mooier kan het wedstrijdzeilen niet gemaakt worden! Er is met hele volle teugen door alle verschillende betrokkenen van deze intensieve sprint-serie genoten!

De laatste decennia kan wel eens te warm worden op het water. Maar door het lekkere noordoosten windje, waren zelfs de mannen in het rubber niet aan het klagen. Wel hadden sommige boten zonnebrand-olie sporen achter de spiegel hangen. Die temperatuur werd geen last, maar een belangrijke steunpilaar voor het topweekend dat we met zijn allen ervan hebben gemaakt. Heerlijk op het water, heerlijk op de terras. En een prachtige zonsondergang, zoals de tentslapers in het bootje van Titus B. in hun avondlijke omzwerving over de spiegelende Spiegelplas hebben aanschouwd.

De zomerse omstandigheden en het draaierige maar altijd bilophetgangboord-windje, waren dus de pijlers voor dit Sprint-bouwwerk, waarvoor 28 deelnemers naar Nederhorst den Berg waren gekomen. Niet weinig, niet veel. Want de IDM was voor een aantal NED deelnemers de reden, om al reeds het weekend naar Brandenburg te reizen. Ook waren er wat andere afzeggingen onvermijdelijk. Dus werd het toch een mooi wedstrijdveld met sterke strijders en zeker een kampioenschap waardig!

En er kon ook waardig gestreden worden. Want als bekend, heeft WSV de Spiegel een goed draaiend Race Comité onder aanvoering van de stoïcijnse Rob Beemster. Het liep allemaal als een Zwitsers uurwerk, een zwerende vinger of een tiet…. Kiest U maar want het komt op hetzelfde neer: strakke organisatie, duidelijke keuzes bij lastige omstandigheden, geen foutjes of verkeerde vlaggen en met een loepzuiver tijdschema, waarmee Sifan Hassan moeite gehad zou hebben. De focus van de zeilers kon volledig naar de eigen inzet en prestaties, want de omstandigheden waren perfect.

Het startschema, tien startjes op zaterdag en zes op de zondag, is altijd ingewikkeld tijdens zo’n ONK Sprint. En dit keer helemaal: want geen lintjes of maten om in de gaten te houden. Maar er was een persoonlijke combinatie van vijf en zondag zes A-B-C lettercombinaties die leidend was. Hierdoor werd er een mathematisch perfect roterend schema gedraaid, waardoor het altijd voortdurende ge-emmer over de groepsindeling geheel verdwenen was! Een hele mooie innovatie dus!

Er waren mannen die zich zorgen maakten, in onze klasse weet je dat aan de spiegelende horizon Alzheimer stilletjes ligt te wachten. Maar helemaal niemand maakte indelingsfouten, eigenlijk was het heel simpel. Het draaide dan ook fantastisch. Helemaal niemand? Echt niet? Nou vooruit: eentje dan! De laatste wedstrijd op de zaterdag heeft een oud NED 518 zeiler beter gezeild dan in de goede groep gestart….. Zijn tweede plekkie ging met een sportieve glimlach naar een ander…..

Dus: 10 starts keer, drie schema’s zijn 30 startjes: iedere drie minuten. Na ieder drietal een protesttijd van twee minuten (hetgeen heel nuttig werd als uitrusttijd, aangezien er werd niet geprotesteerd|) en dan begon een nieuw A, B, C-tje. Dus waren er 30 eerste plekjes te scoren op de eerste dag alleen al. En per startje waren er zo’n negen bootjes op die startlijn dus ruimte genoeg. Hoewel wij natuurlijk ook heel sterk zijn om, ondanks de ruimte, toch élkaar op te zoeken. Want door de winddraaiingen was het gunstig voor PIN dan wel schip. Dus: opletten die laatste zestig seconden en dan snel een plekkie innemen. Soms ging het mis en clusterde een groepje iemand al klapperend in de achteruit. Maar dat heet wedstrijdsport.

Je hebt nauwelijks zicht op de uitslagen. Je staart wat naar het uitslagenbord wat per Rondo op het schip opgehangen werd. Maar rekenen en onthouden was voor onze bezette breinen volledig onmogelijk. Aan het einde van dag één bleek de NED 8 zes eentjes te hebben, Sybrand Vochteloo vijf, Mark Tigchelaar , Joop de Jong en Rob Wapenaar vier, Ed van der Steene en Jan de Best twee, Luut de Zee, Max Visser en Willem Overtoom één. Maar belangrijker dan die parade van eentjes zijn de slechte scores: alles meer dan vierde of vijfde plekkie, schakelt je al snel uit voor het podium. En dus: zo gewonnen, zo geronnen. De zondag moest je dan ook nog maar doorkomen.

Moe, spierpijn, rooie koppen, DORST! De nazit en de Chinese maal waren gezellig op dat lekkere terras. Zeilen op de Spiegelplas betekent ook dat wat zuiderlingen en noordelingen gewoon nog thuis konden slapen. En de lokale slapers hingen nog wat na bij de campers en rond de tenten. Het was een prachtige eerste dag maar de prijzen worden uiteindelijk pas uitgereikt op de zondag!

En het blijft een kampioenschap. Dus ging het mes soms stevig in het dek! Er werd sportief gevaren en links en rechts ook rondjes gedraaid. Maar menigmaal sloeg ook de testosteron toe en werden het man tegen man gevechten, als ware het Archilles en Hector vechtend op de gunst van Helena van Troje. Zoals bijvoorbeeld de NED 570 en 8 die samen op 1,5 meter van elkaar vanaf de meet vertrokken. En als aan elkaar geklonken, geen milimeter hoogte of snelheidsverschil hadden. Doorvoeren tot de hoek gemaakt móest worden en toen ook naast elkaar naar de eerste boventon. Daar benutte de NED 8 zijn buitenbocht goed, om net bakboord op de NED 570 te kunnen hebben. Fair maar krap. En aanzet om de loopgraven nog maar eens dieper te gaan graven. Enigszins los van het veld werd er afgedekt, geswitched, geloefd, afgevallen, geschijnoverstagd, ge-loose covered en op de bek geklapt alsof Helena het bed al had open gehaald om één van deze mannen welkom te heten.. Zo’n strijd heeft dan ook altijd twee winnaars want met oerkreten en brede glimlachen kwamen de strijders over de finish om te vrede weer te tekenen. Enfin: Helena hebben ze niet gezien, maar zo hoort sportieve strijd te zijn!

De zondag begon met een beetje weinig wind. Eenmaal op het water, nadat er een Rondo gestart was, werd ‘beetje’ vervangen door ‘heel’ en moest het RC afbreken. Het bleek een juiste beslissing om niet op het water te wachten maar gewoon op de consumpties in het fraaie clubhuis. Want toen er wel weer wind kwam, waren de strijders volledig fit en in staat om de laatste serie in ééns af te werken. Aan de bak dus om je plekkies in het klassement veilig te stellen.

En de mannen voorin keken elkaars posities gretig mee. Sybrand had een minder goede dag, maar Joop draaide eentjes en dan moest zijn mede strijder voor de middenpositie op het podium, dat dus gaan ook doen. Zo werd de spanning opgevoerd want deze mannen, waar Rob zich bijvoegde, maakten weinig fouten. Thies en Joop zeilden uiteindelijk beide drie eentjes, een twee en een drie. Tijdens iedere start stond de druk er dus vol op, maar dat verschil van vier punten kon Joop dus niet meer goed maken. En voordat, wegens tijd de laatste Rondo werd afgezegd was Thies al zeker van zijn titel prolongatie met oud-winnaar Joop ter rechterzijde op het podium. Rob eindigde sterk voor Sybrand en Mark op de derde stee en was daar dan ook erg blij mee….

De andere eentjes werden op de zondag gevaren door Sybrand en Mark twee maal en Rob, Joep ten Brink, Fred Schaaf, Onno Klazinga, Jan de Best één maal. Zo kon de stand worden opgemaakt en de winnaars worden gehuldigd. Ed werd zes voor Jan, Luut en Max en Siep. De laatste schukte het, om tijdens de windstilte nog even een duik te nemen en zijn bootje huiswaarts te zwemmen. Ook dat kan weer zo mid juni!

Speciale aandacht nog even voor de nummer 11 van het eindklassement. Want de BB (beste bejaarde) was zonder discussie locale Spiegel bink Onno Klazinga. Wonend aan de plas wist hij winddraaiingen te vinden die anderen niet konden vermoeden. Toen Rob en Thies om een overwinning dachten te knokken en matchracend richting de finish gingen keken ze verbaasd naar voren hoe de toeter klonk voor Onno die ver voor de troepen uit zijn eerste kruisrak optimaal had benut. En ook de eerste race van Onno wist hij te winnen: als eerste over de streep én als eerste uit de uitslag gehaald wegens een vroege start. Maar Onno vaart mannen van een kwart van zijn leeftijd nog zo de vergetelheid in! Chapeau.

De balans kon worden opgemaakt. Kersverse vlootvoogd Fred concludeerde terecht: het was een super geslaagd weekend, met prachtige strijd en uiterste strijdvaardige maar gezellige sfeer. We gunnen elkaar wel wat. WSV de Spiegel maakte alle verwachtingen van de juni-topper in de IOU agenda weer helemaal waar. En haar mee zeilende leden waren weer trots op de inzet én de prestaties van hun mede leden. Daar hoop je als zeiler op te kunnen rekenen maar, hier stond het solide als een huis: dank aan de vrijwilligers, zeilers, partners, groupies etc etc.

Een vijf jaar oude kampioenschap Sprint staat binnen onze klasse inmiddels als een kasteel. Het heeft een mooie, roterende plek op onze agenda, geeft een eigen beleving aan onze wedstrijdroutine en is ieder jaar weer een geniet moment. 

Het weekend was VURRUKKELIJK! Dat doen we goed als klasse!

---------------------------------------------------------------------------------------

De einduitslag is bekend! Het was een topweekend!! Morgen verslagje….——————————————————————--------------------------------------------------

ONTZETTEND mooie wedstrijddag! Prachtige wind, heerlijke zon, keihard en vaak starten, RC als zwitsers uurwerk,  iedereen bevlogen aan het racen én weer oergezellige aftersail en chinese maaltijd…

Goed Olympiajolleven op de Spiegelplas dus. Met de tussenstand tekent zich wel een top 6-7 af maar er kan nog zooooo veel gebeuren! eerst maar de poule indeling in het geheugen stampen!

Er worden vanavond bij de campers nog maar bespiegelingen gedaan  én een ander groepje ging de plas op om heerlijk te naspiegelen…

Kortom; alleen je trouwdag was mooier dan dit zeilfeestje!