Iepen Frysk Kampioenskip Olympiajol 2022

Zondag, dag 2.

Eerst even iets rechtzetten uit het verslag van gisteren. Er doen geen Valken mee en ook geen 16m2, enkel O-jollen, 12-voetsjollen en GWS-schouwen, heel veel GWS schouwen..

We beginnen de dag met een stevig windje uit het oosten, baan 3 heet dat hier in Grou. Wie zijn leesbril vergeten was en per ongeluk vooraan in het veld beland was, had een probleem; leest en puzzelt u even mee: Baan A; B-10-6-8-3-12-14-13-15-1 en dan de finish, daarnaast ook nog even letten op de kleine lettertjes sb en bb en dan komt alles goed.

Alles, nou dat viel voor een paar wel tegen. Maar daarover later meer.

Maarten was weer als eerste bij de bovenboei, op de voet gevolgd door Timo, Wilco en Pier Thomas. Ditmaal geen doorgang richting de Tijnje, die zouden we voor het laatst bewaren.

In optocht gaat het richting de doorgang bij de Burd. Omdat de wind oost is, kruipen we hier kop aan kont langs het riet of sommigen zelfs door het riet, bang dat hun achtervolger ze in zal halen.  Een aantal mannen onder aanvoering van Johan en Hotze kiezen er voor om lager in de doorgang hun weg te vervolgen. Dit is dan weliswaar een langere weg, maar wel eentje met meer wind. Helaas voor de mannen betaalt zich dat deze ochtend niet uit. Met zn allen dus op naar boei 10, althans dat zou de bedoeling geweest zijn. Wilco en Hotze waren met hun gedachten allang weer een boei verder en vroegen zich waarschijnlijk af waarom het hele veld zo hoog richting het eiland zeilde. Nou Hotze en Wilco, dat is omdat daar boei 10 ligt en deze staat toch echt op de kaart. Helaas voor jullie vandaag geen bingo. Eenmaal aangekomen op de Wijde Ee stuurden de mannen direct richting boei 6. Ver uit het bereik van hun medezeilers om hun op de fout te wijzen. Pas bij het voordewindse rak wisten ze Hotze er van te overtuigen dat hij toch echt een boei gemist had en Wilco kwam er pas op het terras tijdens de lunch achter, dat ook hij de wedstrijd niet reglementair gevaren had. Het siert hem dat hij zich terstond terugtrok uit deze race.

Terug naar het meer. De kopgroep bestaande uit Maarten, Onno, Sybrand en Timo wisten hun positie goed vast te houden, Siep volgde op gepaste afstand daarachter met in zijn kielzog Pier Thomas en Wilco. Het zou mooi zijn om vandaag een 5e plaats te noteren. Meer zou er niet in zitten, minder wel, maar daarover later meer.

Aan het voordewindse rak van boei 8 naar boei 3 lijkt geen einde te komen. De mannen in de kopgroep kijken bij herhaling op hun kaartje wanneer ze weer op mogen kruisen. Sybrand die zijn leesbril thuis had gelaten dacht nog even bij boei 4 alweer omhoog te kruisen, maar alle andere 3 mannen maakten geen aanstalten om deze boei te ronden, dus dan maar weer het zwaar omlaag en de stagen los, saved by the bell zullen we maar zeggen

Inmiddels waren we aardig op weg naar de finish, maar niet voordat we nog door de bij vlagen windstille Tijnje moeten. Maarten, de hele wedstrijd al op kop leidt de kopgroep richting de Tijnje en kiest, onwetend van het naderend onheil, voor de kortste route. Nou dat zal hij geen 2e keer doen. Onno, Sybrand en Timo weten wel beter en kiezen voor de ‘onderkant’ van de Tijnje. Maarten staat vertwijfeld en sneu in zijn bootje kijken dat de mannen er vandoor gaan. Inmiddels zijn ook de achtervolgers Pier Thomas, Wilco en Siep de Tijnje genaderd en vallen hier ook stil. Bijkomend probleem voor laatstgenoemde is, dat er zich ook nog een aantal koppige 12-voetsjollen gemeld hebben in de Tijnje die daar ook op zoek zijn naar dat ene vlaagje wind. Zowel links als recht een 12-voetsjol. Nou daar wordt je niet vrolijk van kan ik je zeggen. Gelukkig ging dat gekke ding boven mij net even iets eerder weg en kon ik er achterlangs om vervolgens bovenlangs te gaan. Maar dat was toch tegen het zere been van de stuurman; gevolg was een oploefactie. Op mijn vraag ‘wat doe je nou?’ kreeg ik als antwoord dat hij niet wilde dat ik boven hem langs ging. Voordat de discussie klaar was, zag hij echter al in dat een loefduel tussen een Olympiajol en een 12-voetsjol van uit de positie van laatstgenoemde een kansloze actie is. Wat een drukte om niks….helaas was de 5e plaats inmiddels bezet, en de zesde en de zevende ook.....

Inmiddels was Onno al aardig op weg om zijn derde één te noteren, Sybrand zijn tweede twee en Timo zijn eerste drietje. Volgt u het nog? Maarten weet nog net Pier Thomas voor te blijven en Wilco noteert een 6, althans dat dacht hij toen nog. Henk maakt gebruik van een prachtige opsteker net voor de finish en zet Siep toch nog even een plaatsje terug.

Over opstekers gesproken. Laatstgenoemde dacht samen met zo’n ijzeren GWS schouw een boei te ronden. Voor alles wat hij waard was, werd de boei volgens de regels gerond, maar hij had buiten de schouw gerekend, waar een O-jol direct kan oploeven moeten de stalen schouwen genoegen nemen met een flauwe bocht; gevolg een opsteker die meer dan gevaarlijk dicht bij de romp komt en een kras in de de lak en de ziel achterlaat. Jeminee wat een gedoe met zo’n schouw zeg. Die dingen zijn toch gemaakt om mee te vissen?...

Tijdens de lunch werden Hotze en Wilco er nogmaals fijntjes op gewezen dat het toch echt de bedoeling is dat alle 11 boeien gerond worden. Beide heren beloven beterschap, Wilco trekt zich terug uit de race. Hotze toch al laatst gefinshed doet dat niet, maar in het klassement zal hij hier niemand mee benadelen.

Op naar de middagrace.

Maarten had nog iets recht te zetten en begon de race goed door als eerste de bovenboei te ronden. Direct gevolgd door Onno die vanochtend nog zo’n beetje als laatste om de bovenboei ging en dat niet nog een keer wilde meemaken. Achter Onno volgde Sybrand. In het klassement staat Onno nu op 1 met 3 punten, daarachter Sybrand met 7 punten en, Maarten met 9 en Timo met 11 punten. Maarten had echter een ‘betere’ aftrek en Sybrand zou de race moeten winnen om nog voor Maarten te eindigen, of Maarten zou ergens achterin het veld moeten eindigen.

Daar begin het aardig op te lijken omdat Maarten, onwetend van de situatie ter plekke vast kwam te zitten in het veen aan lagerwal van de Burd, pff wat een gezeik hier zeg. Of je zit zonder wind aan de ene kant van het eiland of je zit zonder water aan de andere kant. Dan was het wier bij zijn oude vloot nog iets wat je zag aankomen. Enfin, met wat wrikken, zwaard omhoog en een ruime bocht omlaag kon de weg vervolgd worden. In het achterveld dacht Mark dat hij ook nog wel even richting dezelfde onderwal kon varen, maar helaas voor Mark was ook hier het veen onverbiddelijk en kwam ook hij vast te zitten. Waar Maarten nog aardig naar voren wist te zeilen was de lol er bij Mark wel af, dit zou niet zijn beste wedstrijd worden.

De kopgroep, onder leiding van Onno bestond eenmaal aangekomen bij boei 8, naast Onno uit Sybrand, Wilco en Doeke. Maarten was heel knap weer aangesloten en maakte zelf nog even aanspraak op een eerste plaats. Sybrand moest met lede ogen toezien dat Maarten ondanks zijn vastloopactie niet in het achterveld eindigde en hem daarmee van een 2e plaats in het klassement afhield. Wilco had zijn draai weer gevonden. Alle boeien ditmaal gerond en ging keurig op weg richting een vierde plaats. Achter dit groepje had Doeke zijn plekje gevonden. Niet meer in staat om in te halen, noch ingehaald te worden. Ook de windstille Tijnje bracht hem niet van slag, maar wat wil je ook, de beste man weegt echt niks...

Dat gold zeker niet voor de achtervolgers Henk, Quintus, Siep en Timo. Laatste twee vochten in de laatste kruisrakken een mooie strijd en ging gebroederlijk om de laatste bovenboei om vervolgens de aansluiting te vinden bij Quintus en Henk. Met z’n vieren ging het in optocht naar de Tijnje. Timo, altijd wel in voor een schijnbeweging, ontlokte Quintus nog een loefduel die daarmee zijn plaats aan de hoge kant van de vier zeker stelde. Op weg naar de Tijnje was dit zeker niet de plaats die je wilt hebben, maar Timo vond het wel prima en het zou nog erger worden voor Q.

Eenmaal aangekomen in die Tijnje vielen alle vier zo goed als stil. Quintus, helemaal aan de hoge kant kwam kansloos in een windstilte terecht, Siep, helemaal onderaan wist nog net wat wind te pakken en Henk en Timo daartussen maakten er het beste van.

Inmiddels kwam in de Tijnje ook een 15 meter, wit stalen gevaarte op cruise-snelheid ons tegemoet. Niet van zijn stuk te brengen stoomde dit grote gevaarte midden door het veld, zich niks aantrekkend van een hele horde jollen (zowel o- als 14-voets). Nou weten we van Quintus dat hij niet bang uitgevallen is. Ook op de Waddenzee ging hij als een ware David richting een opstomende 135 meter lange Goliath en ook nu weer koos hij zijn eigen weg. Met enig-laten we zeggen stemverheffing- probeerde hij nog de stuurman van die 15 meter staal op andere gedachte te brengen; reactie van deze man kwam uit de intercom op het schip en de woorden die in Nes nog te horen waren lieten niets aan duidelijkheid te wensen over. Q kon maar beter aan de kant gaan (…)

Gelukkig zijn er ook nu weer geen ongelukken gebeurd en kon iedereen zijn weg vervolgen. Hooguit een gekrenkt ego, maar daar zou een biertje later wel raad mee weten.

Inmiddels had Onno zijn vierde eentje te pakken en wist Maarten beslag definitief beslag te leggen op de 2e plaats. Sybrand werd derde en de rest van de uitslagen staat op de site.

Met deze eerste plaats weet Onno zich weer een jaartje verzekerd van de titel Frysk Kampioen, waarmee wij hem natuurlijk van harte feliciteren.

Al met al hebben we mooi gezeild veel gelachen, hier en daar wat gemopperd, maar er zeer zeker een mooi weekend van gemaakt. Dank aan GWS en Frisia die voor het eerst in hun bestaan gezamenlijk een wedstrijd georganiseerd hebben. Dit bleek voor beide partijen naar meer te smaken, zodat we ook volgend jaar waarschijnlijk weer een IFK kunnen varen. Of het dan weer 3 dagen zijn werd nog geen uitspraak over gedaan. Dank aan de mensen van het wedstrijdcomité die er voor gezorgd hebben dat we twee prachtige zeildagen gehad hebben! 

=================

Iepen Fryske Kampioenskip

Zaterdag

Soms denk ik, laat als het gaat om het schrijven van het verslag, maar onder deze omstandigheden is het een klein feestje. Wind tussen kracht 3 en 5, blauwe lucht en ca 25 graden op de thermometer. Er zijn dagen dat het slechter toeven is in het Heitelân.

Traditioneel staat dit Pinksterweekend het IFK in Grou op de agenda. Waar we normaal 3 dagen mogen zeilen zijn het er dit jaar helaas maar 2.

Ook bij de zeilvereniging van Grou spelen problemen met vrijwilligers een dusdanige rol, dat het niet mogelijk bleek er 3 dagen van te maken. daarom een ingekort weekend. Hopelijk is dit de wake-up call voor de deelnemende vloten, zodat we volgend jaar weer 3 dagen mogen zeilen.

Terug naar vandaag. De weersverwachting is veelbelovend, veel zon en een windje tussen 15 en 25 knopen uit noord-oostelijke richting; precies de richting die je wilt hebben op dit water; mooie lange kruisrakken. In de middag iets afnemend in de vlagen, of dat ook zo gaat uitkomen zullen we later wel zien.

De eerste start is om 11 uur. 20 bootjes hadden zich ingeschreven, 2 daarvan hebben zich helaas afgemeld, ze missen een mooie zeildag. Bouwe was nog even bang dat ie te veel moest hangen, maar na wat overtuigende woorden dat dat toch echt niet nodig was, ging hij toch maar het water op. Voor de gelegenheid hebben we zijn boot omgedoopt tot mr bo 20, verwijzend naar de 20 knopen wind, die hij nog steeds zonder hangbanden kan trotseren, ja je kunt maar een specialiteit hebben..

De GWS heeft de startlijn er mooi in liggen, lang genoeg om een vloot met skûtsjes weg te schieten, maar het zijn slechts O-jollen, Schouwen, 12 voets jollen een paar Valken en dito 16m2.

Gezien de grootte van het Pikmeer ligt de bovenboei op loopafstand van de startlijn, alwaar het dan dus ook dringen geblazen is. Degenen die bij het startschip vertrokken waren, konden bijna de bovenboei bezeilen, bijna, want een kleine slag is dan echt nog nodig om dat ding te ronden. En ja, als je dan inderdaad in 1 slag naar boven zeilt en over stuurboord net dat ene slagje moet maken om die ton te ronden, zit je als snel in de shit, zeker als dan nog een paar wijsneuzen zijn die je met een schijnbeweging nog even een extra slag laten maken. Maar enfin, het ronden ging zonder noemenswaardige schermutselingen.

Op naar de wijde Ee maar niet voordat we de loterij van de Tijnje door moeten. Met deze noord-oostelijke wind is het altijd weer gokken waar en wanneer de wind je door deze nauwte drukt. Onno, Maarten, Sybrand en Timo zijn de gelukkigen en weten daar het eerste gat te slaan op de rest van het veld. Dit veld, aangevoerd door Mark blijft de hele wedstrijd mooi bij elkaar. De zwaardere, of lange zeilers weten in het kruisrak hun weg naar het voorveld goed te vinden, maar worden dan heel irritant in de lange voordewindse rakken weer ingehaald door de vlindergewichten, die onder andere luisteren naar de naam Doeke. Mooi om te zien dat hij het voordewindse zeilen tot zijn specialiteit heeft gemaakt en daarmee het levende bewijs is dat je niet groot, zwaar of lang hoeft te zijn om met deze windkrachten vooraan te zeilen.

Bij de 2e bovenboei op de Sitebuorster Ie tekent de eindstand zich al aardig af. Onno zit in een zetel voor plaats 1 en Sybrand volgt op gepast afstand. Daar weer achter Maarten, Timo en Pier Thomas. We weten inmiddels van de Kleine Sneekweek dat Sybrand aan de wind heel snel is, maar dat ook Onno voor de wind niet te kloppen is. Hoe zeggen ze dat ook alweer hier in Friesland? Foar de wyn is eltsenien ien hurdsîler. Tsja, maar sommigen kunnen net iets ‘hurder’ dan de rest.

In het eerder genoemde achterveld worden nog wel wat kaarten geschud. Ondergetekende dacht met Mark een mooie strijd te gaan leveren in het kruisrak, maar daar kwam bar weinig van terecht. Halverwege kwamen Johan, Reinout, Doeke, Quintus en Henk één voor één even dag zeggen en verwezen me naar een sneue 13e plaats. Er moest ergens een handrem aan hebben gestaan, maar op dat moment had ik werkelijk geen idee aan welk lijntje ik moest trekken om die rotboot aan de gang te krijgen. Zou het dan toch dat nieuwe NED zeiltje zijn, waar ik geen controle over heb. Maar bijna de hele top 5 zeilt met zo’n ding. Dus het ligt aan de zeiler. Niet echt goed voor je zelfvertrouwen…

In het voordewindse rak naar de finish gebeurt er niet heel veel. Onno blijft 1, Sybrand 2 en Maarten 3.

Na de altijd prima lunch op het prachtige, en zonnige terras in de haven, beginnen we bijna allemaal aan race 2. Helaas heeft Hans op moeten geven, vanwege ruzie met zijn voorstag en Jan van Amerongen houdt het vanwege rugklachten voor gezien. Hopelijk weet hij dit onder controle te krijgen, want wat is een Olympiajollen race zonder de karakteristieke kop met grijze krullen? Beterschap gewenst, Jan!

Ook nu weer is de start eentje zonder OCS, maar met natuurlijk wel weer gedoe bij de boventon. Niet geheel toevallig zijn het weer dezelfde mannen die als eerst het voordewindse rak kiezen. Enkel de volgorde is anders. Onno weliswaar 1, maar Timo 2 en Maarten 3, Sybrand 4 en Pier Thomas 5. Ook nu weer een achterveld, maar ditmaal aangevoerd door Doeke, waarvan we al wisten dat hij voordewind erg snel is.

De wind is vergelijkbaar met vanochtend en de vlagen zijn ook nu weer stevig. Met name voordewind eist dat een paar slachtoffers die niet altijd goed op zitten te letten en een vlaag kan je dan zomaar uit balans brengen en vandaag weten Johan en Hotze daar over mee te praten.

De koplopers doen regelmatig stuivertje wisselen, maar de eerste koploper doet daar vandaag even niet aan mee. Maarten trekt uiteindelijk een net iets langer rietje dan Sybrand en Timo en Pier Thomas kruisen hetzelfde vakje aan als vanochtend; 4 en 5.

In het achterveld gebeurt toch nog van alles. Doeke ging comfortabel voorop maar zag Mark en Siep toch wel snel dichtbij komen. Met name in de kruisrakken wisselden zelfverzekerde en benauwde  blikken elkaar af, om in de voordewindse rakken er vervolgens als een haas vandoor te gaan.

In het laatste ruimewindse rak trok Wilco echter de beste kaarten, door een route aan de onderzijde te kiezen. Dit pakte prima uit en hij wist nog weer 2 plaatsen te winnen. Siep en Mark vochten een robbertje uit op de wijde Ee en later op de Burd maar ditmaal trok Siep aan het langste eind.

Eindstand Onno 1, Maarten 2 en Sybrand 3. Onno gaat op kop met 2 punten daarachter Sybrand en maarten met ieder 5 punten.

We sluiten de dag af met een gezellige borrel aan boord bij Maarten en Gabry die voor koud bier en nootjes gezorgd hadden. Samen met een heerlijk zonnetje was het prima toeven op het achterdek van zijn werkelijk prachtige boot!

foto’s: Gabry Versluis