Over een slapende stand-by en kerktorens in de verte.

Wederom wat jatwerk van de whatsapp groep van Vloot Friesland. Want iedere vloot doen wel eens andere dingen dan trainen, wedstrijdzeilen en bieren. Met je zeilvrienden en je Olympiajol valt er nu eenmaal veel lol te beleven. Maar Vloot Friesland maakte het afgelopen weekend tijdens de Corona leegte wel erg bijzonder! Menigeen zou denken: kan dat wel? En ja: dat kan!

Lees over...... de OVERTOCHT !

----------------------------------------------------------------------
Zaterdag rond 8 uur verzamelen zich 12 mannen met 10 olympiajollen en een RIB bij de helling van Stavoren, ja van het vrouwtje, die, zo wil de legende, door een lading graan over bakboordzijde over boord te laten kieperen en een gouden ring in zee te werpen haar rijkdom zag vergaan en in de bestand verviel. (de korte versie van het verhaal)

Helaas bleef het gezelschap verstoken van vrouwen en bleef zij eenzaam achter ons na te turen in onze stoere overtocht over de woeste baren van de voormalige Zuiderzee richting Medemblik, de oudste stad van Noord-Holland die in 1289 stadsrechten kreeg van Graaf Floris V, die rond die tijd West-Friesland had onderworpen aan zijn gezag. Dezelfde Floris die kasteel Medemblik liet bouwen op de fundamenten van de burcht Radboud, dat op haar beurt werd gebouwd door Radboud, koning der Friezen (de echte dan hè) . Nou daar gingen wij dus naar toe.

Kort na het verlaten van de haven moest bij menigeen de zelflozer open, niet vanwege de slagzij maar door de rollers over het dek. Hoewel de wind niet heel sterk was stonden er aardige rollers hier aan lagerwal die ons meteen duidelijk maakten dat we niet op het Sneekermeer waren aanbeland.

Gelukkig hadden we een rescue bij ons met de oer-friezen Luut en Joop aan het boord die ons zeker zouden redden mochten we dreigen ten onder te gaan op dit ruige water. Net buiten de haven deed Hans zijn naam eer aan en zorgde voor een mooie en eerlijke start.

Hoewel Onno bij de palaver nog zo had gezegd de onderlinge afstand niet verder op te laten lopen tot 50 meter om zo de rescue nog het overzicht te laten houden, ging hij er als snel als die andere spreekwoordelijke haas vandoor. Wat de rest van het veld ook deed, alleen Sybrand kon nog een beetje in de buurt blijven maar de rest bleef verdwaasd achter. Gelukkig vonden de mannen van de rescue dit toch een beetje te gek worden en haalden de haas weer uit de hoge hoed waarmee een herstart werd gedaan. Daarna bleken de rollen aardig omgekeerd. Ditmaal was het Fedde die er vandoor spurtte in een hele lange bakboordslag. Op de voet gevolgd door Hans en Siep. Daarachter Ale, Harold, Bouwe, Bart, en in de verte ditmaal Sybrand, Timo en Onno, tsja de rollen waren omgekeerd dus.

Aangezien de wind uit het westen kwam en naar noordwest zou draaien waren het lange bakboordslagen afgewisseld met een korte stuurboordslag om wat hoogte te winnen. Lange tijd gokten Fedde, hans en Siep er op dat ze met een hele lang bakboordslag boven het vogeleiland voor Medemblik kond blijven maar de diverse winddraaingen beslisten anders. In het achterveld echter kozen Onno, Timo en Sybrand wel voor een hele lange bakboordslag, deze zou hun veel hoogte gaan kosten maar leverde wel snelheid op. Inmiddels in het voorveld was Fedde al uit het zicht verdwenen en volgde Hans op gepaste afstand. Daarachter gingen Siep, Bouwe en Harold de onderlinge strijd aan die zorgde voor nog een beetje spanning. We waren inmiddels al ruim 2 uur onderweg en met hele lange bakboordslagen krijg je onderhand een stijve nek van het over 1 kant kijken, en kreeg je geen stijve nek dan werd je wel overvallen door demotivatie omdat die verrekte kerktoren van Medemblik maar niet dichterbij leek te komen.

Siep had inmiddels de strijd met Harald en Bouwe opgegeven en het is dat Medemblik toch net iets dichter bij was dan Stavoren anders was hij zeker terug gegaan. Gelukkig was daar de rescue die met wat positieve woorden kon voorkomen dat hij alsnog om zou draaien. Inmiddels waren Harold en Bouwe al heel ver weg en kwam achter hem Bart in zicht die eerst nog mijlenver weg leek maar nu toch donders dichterbij kwam, het zal toch niet,,,

Terug naar de wedstrijd voorin, zoals gezegd ging Fedde heel ver op kop gevolgd door Hans die zij  tweede plaats zeker achtte maar wat zij niet in de gaten hadden was dat Onno en Sybrand met hun hele lange bakboordslag toch goede zaken aan het doen waren. Terwijl Fedde rustig van de omgeving zat te genieten en nog even moest kijken waar de ingang van de haven was, zag hij tot zijn schrik dat hij deze danig overzeild had en nog erger, dat Onno heel hard op weg was om hem via een stuurboordslag nog in te halen. Door alle zeilen bij te zetten kon hij erger voorkomen en eiste zijn eerste plaats op maar Hans moest met lede ogen toezien dat de zuidelijke bakboorslag voor Onno, Sybrand en Ale heel gunstig uitpakte. Sybrand moest nog alle zeilen bijzetten om als 5e te finishen om zo Siep achter zich te houden, dat was mooi meegenomen en zou een hoop gezeur schelen dacht hij nog.

Inmiddels had zich aan boord van de 101 een klein wondertje voltrokken, niet alleen Bart werd op afstand gehouden maar op onverklaarbare wijze werden ook weer Bouwe en Harald ingehaald. Geluk is met de dommen zeggen ze, nou ja dat bleek maar weer. Einduitslag van de heenreis; Fedde, Onno, Hans, Ale, Sybrand, Siep, Timo, Bouwe, Harald & Bart (hoewel ik over de laatste 4 twijfel)

Na een korte lunch ging we voor de wind terug naar het echte Friesland. Hierover kan ik heel kort zijn; ook hier weer finishte Fedde als eerste en wist Onno met een mooie inhaalrace toch nog 3e te worden. De rest van de race heb ik geslapen, evenals de mannen van de rescue die gelukkig niks hebben hoeven te doen anders dan de boot op koers te houden en de ogen op, maar het schijnt dat zelfs dat laatste niet helemaal gelukt is.

We hebben de dag afgesloten op vertrouwde wijze met veel slappe klets en koud bier. Het was een mooie tocht bij nog mooier weer. Onno weer bedankt voor dit prachtige idee en de deelnemers voor een mooie strijd.